Dokumenty
PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO
DLA PRZEDSZKOLI ORAZ INNYCH FORM WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego opisuje proces wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych
wychowaniem przedszkolnym. Przedszkola oraz inne formy wychowania przedszkolnego w równej mierze peÅ‚niÄ… funkcje
opiekuÅ„cze, wychowawcze i ksztaÅ‚cÄ…ce. ZapewniajÄ… dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych,
przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych.
Celem wychowania przedszkolnego jest:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom
w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
3) kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach,
w tym także do Å‚agodnego znoszenia stresów i porażek;
4) rozwijanie umiejÄ™tnoÅ›ci spoÅ‚ecznych dzieci, które sÄ… niezbÄ™dne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosÅ‚ymi;
5) stwarzanie warunków sprzyjajÄ…cych wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwoÅ›ciach
fizycznych i intelektualnych;
6) troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania
swoich przemyÅ›leÅ„ w sposób zrozumiaÅ‚y dla innych;
8) wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę,
taniec, śpiew, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;
9) ksztaÅ‚towanie u dzieci poczucia przynależnoÅ›ci spoÅ‚ecznej (do rodziny, grupy rówieÅ›niczej i wspólnoty narodowej)
oraz postawy patriotycznej;
10) zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności,
a także ksztaÅ‚towanie tych wiadomoÅ›ci i umiejÄ™tnoÅ›ci, które sÄ… ważne w edukacji szkolnej;
11) przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej
i wrażliwoÅ›ci kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki jÄ™zyków obcych na dalszych etapach
edukacyjnych, a w przypadku dzieci z upoÅ›ledzeniem umysÅ‚owym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – rozwijanie
świadomości istnienia odmienności językowej i kulturowej;
12) w przedszkolach umożliwiających dzieciom należącym do mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności
posÅ‚ugujÄ…cej siÄ™ jÄ™zykiem regionalnym, o których mowa w ustawie z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszoÅ›ciach narodowych
i etnicznych oraz o jÄ™zyku regionalnym (Dz. U. Nr 17, poz. 141, z późn. zm.1)), podtrzymywanie i rozwijanie
poczucia tożsamoÅ›ci narodowej, etnicznej i jÄ™zykowej – przygotowanie dzieci do posÅ‚ugiwania siÄ™ jÄ™zykiem mniejszoÅ›ci
narodowej lub etnicznej lub językiem regionalnym poprzez rozbudzanie ich świadomości narodowej, etnicznej
i językowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języka mniejszości narodowej lub etnicznej lub języka
regionalnego na dalszych etapach edukacyjnych.
Przedszkola, inne formy wychowania przedszkolnego oraz poszczególni nauczyciele podejmujÄ… dziaÅ‚ania majÄ…ce na
celu zindywidualizowane wspomaganie rozwoju każdego dziecka, stosownie do jego potrzeb i możliwości, a w przypadku
dzieci niepeÅ‚nosprawnych, w tym dzieci z upoÅ›ledzeniem umysÅ‚owym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – stosownie
także do ich możliwości psychofizycznych i komunikacyjnych oraz tempa rozwoju psychofizycznego.
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 62, poz. 550 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206 i Nr 157, poz. 1241.
Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 803
Cele te są realizowane we wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola oraz innej formy wychowania
przedszkolnego. W każdym z obszarów sÄ… podane umiejÄ™tnoÅ›ci i wiadomoÅ›ci, którymi dzieci koÅ„czÄ…ce wychowanie przedszkolne
powinny się wykazywać.
Aby osiÄ…gnąć cele wychowania przedszkolnego, należy wspomagać rozwój, wychowywać i ksztaÅ‚cić dzieci w nastÄ™pujÄ…cych
obszarach:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie
w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) obdarza uwagÄ… dzieci i dorosÅ‚ych, aby rozumieć to, co mówiÄ… i czego oczekujÄ…; grzecznie zwraca siÄ™ do innych w domu,
w przedszkolu, na ulicy;
2) przestrzega reguÅ‚ obowiÄ…zujÄ…cych w spoÅ‚ecznoÅ›ci dzieciÄ™cej (stara siÄ™ wspóÅ‚dziaÅ‚ać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych)
oraz w świecie dorosłych;
3) w miarÄ™ samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowaÅ„;
4) wie, że nie należy chwalić siÄ™ bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowujÄ… siÄ™ w trudniejszych
warunkach, a także że nie należy wyszydzać i szykanować innych;
5) umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje.
2. KsztaÅ‚towanie czynnoÅ›ci samoobsÅ‚ugowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywania
ładu i porządku.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;
2) wÅ‚aÅ›ciwie zachowuje siÄ™ przy stole podczas posiÅ‚ków, nakrywa do stoÅ‚u i sprzÄ…ta po sobie;
3) samodzielnie korzysta z toalety;
4) samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie lub kradzież;
5) utrzymuje porzÄ…dek w swoim otoczeniu.
3. Wspomaganie rozwoju mowy oraz innych umiejętności komunikacyjnych dzieci.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zwraca siÄ™ bezpoÅ›rednio do rozmówcy, stara siÄ™ mówić poprawnie pod wzglÄ™dem artykulacyjnym, gramatycznym,
fleksyjnym i składniowym;
2) mówi pÅ‚ynnie, niezbyt gÅ‚oÅ›no, dostosowujÄ…c ton gÅ‚osu do sytuacji lub komunikuje siÄ™ w inny zrozumiaÅ‚y sposób;
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4) w zrozumiaÅ‚y sposób mówi lub w inny sposób komunikuje o swoich potrzebach i decyzjach.
4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynnoÅ›ci intelektualnych, które stosujÄ… w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego
otoczenia.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie
o wprowadzanych i obserwowanych zmianach);
2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formuÅ‚uje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty sÄ… podobne,
a te sÄ… inne;
3) stara siÄ™ łączyć przyczynÄ™ ze skutkiem i próbuje przewidywać, co siÄ™ może zdarzyć.
Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 803
5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;
2) dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki
sÄ… konieczne;
3) jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
2) orientuje siÄ™ w bezpiecznym poruszaniu siÄ™ po drogach i w korzystaniu ze Å›rodków transportu;
3) zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
4) wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować Å›rodków chemicznych (np. Å›rodków czystoÅ›ci);
5) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie
można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.
7. Wychowanie przez sztukÄ™ – dziecko widzem i aktorem.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie;
2) odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się
rekwizytami (np. maskÄ…).
8. Wychowanie przez sztukÄ™ – muzyka: różne formy aktywnoÅ›ci muzyczno-ruchowej (Å›piew, gra, taniec).
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie,
w tańcach i muzykowaniu;
2) dostrzega zmiany charakteru muzyki (np. dynamiki, tempa i wysokości dźwięku) i wyraża je ruchem;
3) wyraża stany emocjonalne, pojÄ™cia i zjawiska pozamuzyczne różnymi Å›rodkami aktywnoÅ›ci muzycznej – instrumentalnej
(z użyciem instrumentów perkusyjnych oraz innych przedmiotów), wokalnej i ruchowej;
4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
9. Wychowanie przez sztukÄ™ – różne formy plastyczne.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie wypowiadać siÄ™ w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych Å›rodków wyrazu (takich jak
kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
2) przejawia, w miarę swoich możliwości, zainteresowanie wybranymi zabytkami i dziełami sztuki oraz tradycjami
i obrzędami ludowymi ze swojego regionu;
3) wykazuje zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą (także architekturą zieleni i architekturą wnętrz).
Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 803
10. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiaÅ‚ów (np. przyrodniczych), ma poczucie
sprawstwa („potrafiÄ™ to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy;
2) używa właściwie prostych narzędzi podczas majsterkowania;
3) interesuje siÄ™ urzÄ…dzeniami technicznymi (np. używanymi w gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one
działają, i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich.
11. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsÄ…dne
decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody (np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie
zdejmuje czapki w mroźną pogodę);
2) wie, o czym mówi osoba zapowiadajÄ…ca pogodÄ™ w radiu i w telewizji, np. że bÄ™dzie padaÅ‚ deszcz, Å›nieg, wiaÅ‚ wiatr;
stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości.
12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) nazywa oraz wyróżnia roÅ›liny i zwierzÄ™ta żyjÄ…ce w różnych Å›rodowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie;
2) wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin
(światło, temperatura, wilgotność);
3) potrafi wymienić zmiany zachodzÄ…ce w życiu roÅ›lin i zwierzÄ…t w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób czÅ‚owiek
może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimÄ™.
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacjÄ… matematycznÄ….
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) liczy obiekty i odróżnia błędne liczenie od poprawnego;
2) wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych;
3) ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posÅ‚uguje siÄ™ liczebnikami porzÄ…dkowymi;
4) rozróżnia stronÄ™ lewÄ… i prawÄ…, okreÅ›la kierunki i ustala poÅ‚ożenie obiektów w stosunku do wÅ‚asnej osoby, a także
w odniesieniu do innych obiektów;
5) wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
6) zna staÅ‚e nastÄ™pstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesiÄ™cy w roku.
14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) potrafi okreÅ›lić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kóÅ‚ko w lewym górnym rogu
kartki, narysuj szlaczek, zaczynajÄ…c od lewej strony kartki;
2) potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na
obrazkach;
3) dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
4) interesuje siÄ™ czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;
5) słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
6) ukÅ‚ada krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrÄ™bnia gÅ‚oski w sÅ‚owach o prostej budowie
fonetycznej;
7) rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz czÄ™sto stosowanych oznaczeÅ„ i symboli,
np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.
Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 803
15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie one pracujÄ…, czym siÄ™ zajmujÄ…;
2) zna nazwÄ™ miejscowoÅ›ci, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i orientuje siÄ™ w rolach spoÅ‚ecznych peÅ‚nionych
przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka;
3) wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa;
4) nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy do Unii Europejskiej;
5) wie, że wszyscy ludzie majÄ… równe prawa.
16. Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych;
2) rozumie bardzo proste polecenia i reaguje na nie;
3) powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie;
4) rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy sÄ… wspierane np. obrazkami, rekwizytami,
ruchem, mimikÄ…, gestami.
17. Przygotowanie do posługiwania się językiem mniejszości narodowej lub etnicznej lub językiem regionalnym dzieci
należących do mniejszoÅ›ci narodowych i etnicznych oraz spoÅ‚ecznoÅ›ci posÅ‚ugujÄ…cej siÄ™ jÄ™zykiem regionalnym, o których
mowa w ustawie z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) uczestniczy w zabawach prowadzonych w języku mniejszości narodowej lub etnicznej lub języku regionalnym;
2) rozumie bardzo proste polecenia wydawane w języku mniejszości narodowej lub etnicznej lub języku regionalnym
i reaguje na nie;
3) powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie w języku mniejszości narodowej lub etnicznej lub
języku regionalnym;
4) rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych w jÄ™zyku mniejszoÅ›ci narodowej lub etnicznej
lub języku regionalnym;
5) wie, do jakiej wspólnoty narodowej, etnicznej lub jÄ™zykowej należy;
6) zna godÅ‚o swojej wspólnoty narodowej, etnicznej lub jÄ™zykowej.
Zalecane warunki i sposób realizacji
W trosce o prawidÅ‚owy rozwój psychoruchowy oraz przebieg wychowania i ksztaÅ‚cenia dzieci w wieku przedszkolnym
zaleca się następujące proporcje zagospodarowania czasu przebywania w przedszkolu oraz innej formie wychowania przedszkolnego,
w rozliczeniu tygodniowym:
1) co najmniej jedną piątą czasu należy przeznaczyć na zabawę (w tym czasie dzieci bawią się swobodnie, przy niewielkim
udziale nauczyciela);
2) co najmniej jednÄ… piÄ…tÄ… czasu (w przypadku mÅ‚odszych dzieci – jednÄ… czwartÄ… czasu) dzieci spÄ™dzajÄ… w ogrodzie
przedszkolnym, na boisku, w parku itp. (organizowane są tam gry i zabawy ruchowe, zajęcia sportowe, obserwacje
przyrodnicze, prace gospodarcze, porzÄ…dkowe i ogrodnicze itd.);
3) najwyżej jednÄ… piÄ…tÄ… czasu zajmujÄ… różnego typu zajÄ™cia dydaktyczne, realizowane wedÅ‚ug programu wychowania
przedszkolnego;
4) pozostaÅ‚y czas – dwie piÄ…te czasu nauczyciel może dowolnie zagospodarować (w tej puli czasu mieszczÄ… siÄ™ w szczególnoÅ›ci
czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne).
Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 803
Zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb
rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji.
Z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej należy przeprowadzić
analizę gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna). Celem takiej analizy jest zgromadzenie
informacji, które mogÄ… pomóc:
1) rodzicom w poznaniu stanu gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aby mogli je w osiąganiu tej
gotowości, odpowiednio do potrzeb, wspomagać;
2) nauczycielowi przedszkola oraz innej formy wychowania przedszkolnego przy opracowaniu indywidualnego programu
wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, który bÄ™dzie realizowany w roku poprzedzajÄ…cym rozpoczÄ™cie
nauki w szkole podstawowej, a w przypadku dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
– zespoÅ‚owi nauczycieli i specjalistów przy opracowywaniu lub modyfikowaniu indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego;
3) pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej przeprowadzajÄ…cym, w razie potrzeby zwiÄ…zanej ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi, pogłębioną diagnozę dziecka.
W wielu obszarach wychowania przedszkolnego występują treści edukacji zdrowotnej. Ze względu na dobro dzieci
należy zadbać o ksztaÅ‚towanie ich Å›wiadomoÅ›ci zdrowotnej oraz nawyków dbania o wÅ‚asne zdrowie w codziennych sytuacjach
w przedszkolu i w domu, wspóÅ‚pracujÄ…c w tym zakresie z rodzicami.
Przygotowanie dzieci do posÅ‚ugiwania siÄ™ jÄ™zykiem obcym nowożytnym powinno być włączone w różne dziaÅ‚ania realizowane
w ramach programu wychowania przedszkolnego i powinno odbywać się przede wszystkim w formie zabawy.
Należy stworzyć warunki umożliwiajÄ…ce dzieciom osÅ‚uchanie siÄ™ z jÄ™zykiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego.
Może to zostać zrealizowane m.in. poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym nowożytnym
w toku różnych zajęć i zabaw, wspólnÄ… lekturÄ™ książeczek dla dzieci w jÄ™zyku obcym, włączenie do zajęć rymowanek,
prostych wierszyków, piosenek, materiaÅ‚ów audiowizualnych w jÄ™zyku obcym.
DokonujÄ…c wyboru jÄ™zyka obcego nowożytnego, do posÅ‚ugiwania siÄ™ którym bÄ™dÄ… przygotowywane dzieci uczÄ™szczajÄ…ce
do przedszkola lub innej formy wychowania przedszkolnego, należy brać pod uwagę, jaki język obcy nowożytny jest
nauczany w szkołach podstawowych na terenie danej gminy.
Realizację programu wychowania przedszkolnego, uwzględniającego podstawę programową wychowania przedszkolnego,
w oddziale w przedszkolu lub w innej formie wychowania przedszkolnego, zależnie od czasu pracy oddziału lub innej formy
wychowania przedszkolnego, powierza siÄ™ jednemu lub dwóm nauczycielom. Prowadzenie zajęć lub części zajęć z zakresu
kształtowania sprawności fizycznej dzieci, wychowania przez sztukę oraz przygotowania dzieci do posługiwania się językiem
obcym nowożytnym można powierzyć innym nauczycielom posiadającym odpowiednie kwalifikacje określone w przepisach
w sprawie szczegóÅ‚owych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz okreÅ›lenia szkóÅ‚ i wypadków, w których
można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli.
W trosce o jednolite oddziaływanie wychowawcze nauczyciele:
1) systematycznie informujÄ… rodziców o zadaniach wychowawczych i ksztaÅ‚cÄ…cych realizowanych w przedszkolu lub
innej formie wychowania przedszkolnego; zapoznajÄ… rodziców z podstawÄ… programowÄ… wychowania przedszkolnego
i włączają ich do procesu nabywania przez dzieci wiadomości i umiejętności w niej określonych;
2) informujÄ… rodziców o sukcesach i kÅ‚opotach ich dzieci, a także włączajÄ… ich do wspierania osiÄ…gnięć rozwojowych
dzieci i łagodzenia trudności, na jakie one natrafiają;
3) zachÄ™cajÄ… rodziców do wspóÅ‚decydowania w sprawach przedszkola lub innej formy wychowania przedszkolnego,
np. wspólnie organizujÄ… wydarzenia, w których biorÄ… udziaÅ‚ dzieci.
W celu właściwego przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole podstawowej nauczyciele powinni znać podstawę
programowÄ… ksztaÅ‚cenia ogólnego dla szkóÅ‚ podstawowych w zakresie I etapu edukacyjnego.